เรื่องนี้ฮาดี!!

เหมาะกับนักเรียนอย่างพวกเราอย่างยิ่ง

จาก นิตยสาร A Day ฉบับที่ 79

.

หลังจากที่ขออนุญาตและให้เหตุผลต่างๆ นานาแล้ว แต่พ่อแม่ยังคงยืนกรานไม่ยอมอนุญาตให้ไปเที่ยว ต่อรองอย่างไรก็ไม่ยอม ถึงเวลาแล้วที่จะลองนำวิธีเหล่านี้ไปใช้ดู

.

1. ผู้ใหญ่มักจะเอาหน้าที่ของเรามาอ้างเพื่อฉุดรั้งไม่ให้เราไปเที่ยว ดังนั้นข้อแรก เราควรเคลียร์ธุระตัวเองให้แน่ใจว่าหมดห่วง (ว่าแม่จะเอามาอ้าง) เสียก่อน จากนั้นก็ตรงเข้าไปขออนุญาต พูดเป็นชุดโดยอย่าให้พ่อหรือแม่ตั้งตัวได้....ดังนี้

.

"แม่"

"ผมจะไปเที่ยว"

"ไปกับไอ้กอล์ฟ (ชื่อเพื่อนที่นิยมใช้อ้างมาตลอด)"

"น้ามันไปด้วย"

"เป็นทหาร"

"จองตั๋วแล้ว"

"จ่ายตังค์แล้ว"

"เก็บกระเป๋าแล้ว"

"เก็บที่นอนแล้ว"

"ซักถุงเท้าแล้ว"

"ให้อาหารปลาแล้ว"

"รดน้ำต้นไม้แล้ว"

"ปิดเทอมแล้ว"

"โรงเรียนกวดวิชาหยุด"

"โทรยกเลิกครูสอนเปียโนแล้ว"

"กลับวันจันทร์"

"เพื่อนมารอแล้ว"

"ผมโตแล้ว"

"แม่ไม่ต้องห่วง"

"ผมรักแม่"

"ขอตังค์...."

.

แม่จะอึ้ง....พูดอะไรไม่ออก...พยายามนึก แต่ก็นึกไม่ออกว่าจะอ้างอะไรดี และสุดท้ายก็จะพูดออกมาว่า "เอาเท่าไหร่..."

.

2. มาถึงขั้นตอนนี้ ต้องยอมกัดฟันเป็นลูกเลว ปากคอเราะร้ายดูบ้าง เผื่อว่าจะได้ผล

.

เรา : พ่อครับ...ถ้าพ่ออนุญาตให้ผมไปเที่ยว...ผมจะยกโทษให้พ่อทั้งหมด

พ่อ : ยกโทษอะไรลูก

เรา : 10 ปีก่อน พ่อเคยสัญญาว่าจะซื้อชุดเกราะครบเซตของเซนต์เซย่าให้ผม ตอนนี้ยังไม่ได้

.........7 ปีก่อน พ่อมารับที่โรงเรียนช้า ทำให้ผมพลาดดราก้อนบอลตอนจบ

.........5 ปีก่อน พ่อเตอะปลั๊กทีวีดับ ตอนมาริโอของผมถึงด่านสุดท้าย

.........4 ปีก่อน พ่อนั่งทับหนังสือการ์ตูนของผมยับ

.........3 ปีก่อน พ่อถอยรถทับรถบังคับคันใหม่ที่คุณยายซื้อให้

.........ปีที่แล้ว พ่อแอบอ่านไดอารี่ของผม

.........เมื่อวาน พ่อเตะหมาของผม

.........ผมขอไปเที่ยวนะพ่อ

.

ผลลัพธ์มี 2 ทางคือ พ่ออนุญาต หรือ พ่อจะเริ่มไล่ทวงหนี้บุญคุณให้ฟังบ้าง คราวนี้ล่ะเรื่องยาว

.

3. มุขสุดท้าย สำหรับลูกสาวคุณหนูที่ไม่แสนห่วง ไม่มีอะไรแทงใจแม่เท่ากับการที่ลูกตนเองดูน่าสมเพช แกล้งเอ๋อไปเลย เดินเอาหัวเข่าชนกัน มือหงิกงอ ข้างหนึ่งจิกหัวตัวเอง อีกข้างเอาเข้าไปในปากอมไว้ ตาทั้งสองมองตรงไปที่ปลายจมูก แล้วตรงเข้าไปหาแม่

.

"แม่อ๊ะ อู๋รู้ฉึกแปลกๆ ฉงฉายจาเรียนหนัก รู้ฉีก ปะ ปวดอั๋ว มากๆ เอย อยากฉูดอากาศ ตัมมะชาด อยากดูต้นมะ ม้าย อยากปั๊กป่อน.... จ๊วบจ๊วบ (ดูดนิ้วตัวเองไปด้วย) แม่ให้อู๋ไปเชียวกะเพื่อนๆ นะอ๊ะ อู๋อยากปายเชี่ยว อู๋อยากไปเชี่ยว...(พูดซ้ำประโยคหลังไปเรื่องๆ และลงไปดิ้นกับพื้น คล้ายสุนัขคันหลัง)"

.

แม่จะเริ่มรู้สึกป่วยการที่จะต้านทานไว้ น้ำตาแม่จะไหลรินออกมา เหมือนเป็นความผิดของตัวเอง เริ่มคิดได้ว่าน่าจะปล่อยให้ธรรมชาติเป็นผู้บำบัด และปล่อยให้ลูกเราตายตามธรรมชาติไปเสีย

.

แต่ทางที่ดีเราแนะนำว่า ถ้าไม่ถึงคราวจำเป็นจริงๆ อย่านำวิธีการเหล่านี้มาใช้ จะเป็นการดีกว่า ขอดีๆ พูดดีๆ ถ้าพ่อแม่ไม่ให้ ถ้าเขาเป็นห่วงก็ชวนไปด้วยกันเลย น่าจะเป็นทางออกที่ดีและเป็นการกระชับความสัมพันธ์ในครอบครัวไปอีกแบบเหมือนกัน ไม่แน่ กลับมาจากไปเที่ยวคราวนี้ อากาศในบ้านอาจจะอบอ่นขึ้นกว่าเดิมก็เป็นได้

.

..................The End.....................