
"เมื่อเดือนที่ผ่านมา หนังสือพิมพ์ Wall Street Journal ลงโฆษณาพาดหัวหราว่า Slouching Towards Burma ดูเผิน ๆ เหมือนว่าจะเกี่ยวกับพม่า แต่ที่ไหนได้ มีพาดหัวย่อยตามมาว่า Thailand's Radical New Regime
ตอนแรกยังนึกว่าคลื่นใต้น้ำโกอินเตอร์ไปแล้วหรือนี่ แต่พอดูอีกทีก็เห็นว่าโฆษณานี้สปอนเซอร์โดยองค์กรชื่อ USA for Innovation
ไปดูเว็บไซต์ขององค์กรนี้ก็ทราบว่าเป็น lobby group = กลุ่มพิทักษ์ผลประโยชน์ ซึ่งมีอยู่ดาษดื่นในอเมริกา และเป็นเหตุผลหนึ่งที่คนอเมริกันไม่ค่อยออกมาเดินขบวนเรียกร้องโน่นนี่ เพราะสามารถทำผ่านกลุ่มเหล่านี้ได้
ผลประโยชน์ที่ USA for Innovation คอยจ้องพิทักษ์คือผลประโยชน์ของบริษัทอเมริกันที่เป็นเจ้าของสิทธิทรัพย์สินทางปัญญา
กลุ่มล็อบบี้จะมีอิทธิพลมากน้อยแค่ไหนขึ้นอยู่กับว่าใครเป็นผู้บริหาร ดังนั้นเจ้าหน้าที่ระดับสูงในรัฐบาลอเมริกันพอพ้นจากตำแหน่งหน้าที่ก็มักจะกลายไปเป็น influence peddler = ผู้เร่ขายอิทธิพล (เป็นสำนวนที่เรียกนักล็อบบี้ด้วยความไม่ค่อยเสน่หานัก)
ผู้เป็นตัวตั้งตัวตีในการอัดรัฐบาลไทยครั้งนี้ก็คือ Kenneth Adelman อดีตเจ้าหน้าที่ระดับสูงในรัฐบาลบุช neocon (neoconservative = นักอนุรักษนิยม) ตัวยง และเจ้าของคำพูดอมตะว่าการบุกอิรักจะเป็น cakewalk (ฝรั่งมักเปรียบเทียบอะไรที่ง่ายกับเค้ก เช่น piece of cake หรือ cakewalk ซึ่งเดิมทีเป็นจังหวะเต้นรำของทาสผิวดำซึ่งมีการแข่งขันและให้รางวัลเป็นขนมเค้ก)
Adelman ได้กลายเป็นหนูสละเรือที่กำลังจม อัดรัฐบาลบุชเรื่องสงครามอิรัก แต่ทำไมต้องมาอัดรัฐบาล ไทยด้วย."
แล้วทำไมล่ะ? เลยยังไม่รู้เรื่องอะไรเลยเนอะ! งั้นตามกันต่อในมะกันอัดไทย ตอนที่ 2
To be continued
0 Comments:
Post a Comment
<< Home