มะกันอัดไทย ตอนที่ 2

.

ทำไมอีตา เอ๊ย ท่านทูต Ken Adelman ถึงมาอัดรัฐบาลทหารที่รักของเราหนักขนาดนี้ เขาเป็นเดือดเป็นร้อนแทนประชาธิปไตยในเมืองไทยจริง หรือว่าเป็นมือปืนรับจ้างของอำนาจเก่า
.
และที่สำคัญ (สำหรับแฟน ๆ คอลัมน์นี้) ทำไมเขาถึงพาดหัวโฆษณาใน Wall Street Journal ว่า Slouching Towards Burma ด้วย ดังนั้นก่อนที่เราจะดูเรื่อง USA for Innovation อัดรัฐบาลไทย มาดูศัพท์ slouch กันก่อนแล้วกัน
.
Slouch (สเล่าช) ถ้าเป็นกริยาหมายถึงยืน นั่งหรือเดินด้วยอาการหลังค่อมโกง ไหล่ห่อ ซึ่งอาจสบายแต่ก็อาจทำให้โดนพ่อแม่ดุได้ว่าเดี๋ยวก็หลังโกงหรอก
.
ถ้าเป็นนาม slouch ก็เป็นสแลงแปลว่า คนเฟอะฟะ เก้งก้าง ขี้เกียจ ส่วนมากจะใช้ในสำนวนโครงสร้างปฏิเสธ to be no slouch at (some thing) แปลว่า ไม่ใช่ย่อยใน (ด้านใดด้านหนึ่ง) เช่น He’s no slouch at cards. = เขาเล่นไพ่เก่งไม่เบา
.
Slouching Towards Burma เป็นการยืมภาษาจากบทกวี The Second Coming ของ W.B. Yeats ซึ่งสิ้นสุดด้วยประโยคว่า And what rough beast, its hour come round at last, / Slouches towards Bethlehem to be born?
.
slouching towards Burma จึงอาจตีความได้ว่าหมายความว่า “ค่อย ๆ เดินแบบค่อม ๆ ไปทางพม่า” ซึ่งพอดูควบคู่กับพาดหัวย่อยที่ว่า Thailand’s Radical New Regime ก็เห็นชัดว่าองค์กร USA for Innovation นี้มองว่ารัฐบาลทหารที่น่ารักของเรามีท่าทีสุดขั้วตกขอบใกล้รัฐบาลทหารพม่าเข้าไปทุกที.

.

พรุ่งนี้มาต่อเน้อ! มะกันอัดไทย ตอนที่ 3